COED YR ARDD

'Munud i Feddwl' ein Gweinidog

'Adam and Eve hide their Nakedness' gan Ruth Collet (1909-2001)

Y ffurfafen oedd las, yr hin oedd deg - gosodwyd dyn i ddechrau byw, yn ôl awdur Genesis, mewn gardd - gardd o drefniant Duw. Caed ynddi goed defnyddiol a dymunol, ac yn eu plith yn tyfu Pren y Bywyd a phren Gwybodaeth Da a Drwg.

Ymguddiodd Adda ac Efa o olwg Duw ymysg coed yr ardd (Genesis 3:18). Mae yna dristwch yn perthyn i’r adnod hon - tristwch yn tarddu nid dim ond o’r ffaith iddynt deimlo’r awydd i guddio, ond eu bod nhw wedi dewis cuddio ymysg coed yr ardd. Cynnyrch Duw oedd coed yr ardd, ei rodd yntau iddynt, a dyma’r ddau hun - ti a minnau - yn eu defnyddio i guddio rhagddo!

Myn y Beibl fod Duw yn cuddio rhag ei bobl. ‘Roeddwn wedi arfer meddwl fod Duw yn cuddio rhagom oherwydd ein drygioni: ...ond eich camwedd chwi a ysgarodd rhyngoch a’ch Duw, a’ch anwiredd chwi a barodd iddo guddio’i wyneb rhag gwrando arnoch (Eseia 59:2). Bellach, dw i’n credu fod Duw yn cuddio rhagom oherwydd ein bod yn dewis ymwneud â’r da mewn ffordd mor ddrwg, nes gwthio Duw oddi wrthym.

Onid, dyna ergyd Dameg y Wledd Fawr (Luc 14:15-24)? Wrth ddarllen, gwelwn mai pethau da ynddynt eu hunain a gadwodd y gwahoddedigion o’r wledd - prynu darn o dir, profi ychen newydd, priodi. Nid oedd dim yn ddrwg am yr un o’r pethau hyn. Yn wir, pethau da oeddent; ond ‘roedd defnyddio’r pethau da hyn mewn ffordd ddrwg yn ddigon i’w cadw bob un o’r Wledd fwyaf un!

Credaf fod Duw o hyd yn plannu gerddi i’w bobl, ac yn eu cyfoethogi â choed defnyddiol a dymunol, ac yn eu plith mae Pren y Bywyd a Phren Gwybodaeth Da a Drwg. Mynnwn ninnau ... o hyd fyth ... ddefnyddio ei roddion yntau i ni er mwyn cuddio rhagddo.

Sut bynnag a ddarllenwn stori Adda ac Efa - yn llythrennol, neu fel arall - rhaid cydnabod a chyhoeddi nad yw gwers y stori wedi ei dysgu o gwbl - sef mwynhau gardd Duw, heb droi cefn ar Arglwydd yr ardd.

Mynnwn y cyfle i ddod allan o fysg y coed. Cydnabyddwn o'r newydd mai Duw sydd biau ni, ac ar ei drugareddau/yr ydym oll yn byw (Elfed 1860-1953 Caneuon Ffydd 130)