SALM

Salm 104

Mae Salm 104 yn faes priodol i fyfyrio ynddo adeg y cynhaeaf. Mynega mewn iaith fendigedig ryfedd a rhyfeddol ofal Duw am ei niferus weithredoedd. Mynnai’r Salmydd nad oes terfyn ar gynhaliaeth Duw. Ond, mae’r Salmydd yn fwy optimistaidd na ni hwyrach. Dywed ef:

Gosodaist y ddaear ar ei sylfaeni, fel na fydd yn symud byth bythoedd (104:5).

Gwyddom erbyn hyn y gall pobl, yn ein dihidrwydd ffôl, symud sylfeini'r ddaear a pheryglu’r cyfan. Gallwn greu anhrefn lle bu Duw'n trefnu trefn. Rhybuddir ni o ddydd i ddydd am annoethineb ein ffordd o fyw a bod. Ni yw’r stiwardiaid a roes Duw i ofalu am y ddaear ond fe allwn ei throi yn belen o lwch. Gellid gwneud hynny, ond fe ellid hefyd dewis byw yn gallach - gellid cydweithio â’n cymdogion mewn gwledydd eraill; gellid rhannu, gofalu, cynnal a chadw - gellid gwneud hyn oll o ddysgu a sylweddoli mai un byd yw hwn ac mai eiddo ein Harglwydd yw.

　Fy enaid bendithia’r Arglwydd.
Bydded gogoniant yr Arglwydd dros byth; dychwelwn i lwybrau’r Arglwydd. Amen