SALM

Salm 140

Gelynion yw’r boen yn y Salm hon. Nid gelynion personol o angenrheidrwydd oherwydd gall y salmydd fod yn son am elynion ei bobl fel ei elynion ei hun. Ym Meibl yr Esgobion esbonnir mai Dafydd sydd yma’n cwyno am Saul ond yn wir ‘roedd gan Israel gynt gynifer o elynion ym mhob cyfnod fel nad yw’n sicr beth y dyddiad a chefndir y Salm.

Disgrifir y gelynion yn fyw iawn. Mae eu tafod yn finiog fel sarff (Salm 140:3) a’u gwenwyn fel gwenwyn gwiber. Mae eu maglau a’u rhwydi ym mhob man! Yn syml, gelynion ystrywgar a dichellgar ydynt. Er waethaf hyn, mae hyder y Salmydd yn Nuw, a guddiodd ei ben o’r blaen yn nydd brwydr (Salm 140:7b). Mae’r Salmydd yn deisyf: O! ARGLWYDD, paid â rhoi eu dymuniad i’r drygionus, paid â llwyddo eu bwriad. (Salm 140:8) Mae’r fath bosibilrwydd yn ei gynddeiriogi eilwaith (Salm 140:9-11) a rhydd fynegiant eglur i’w ddialedd. Ond, diffydd fflach ei gasineb ar unwaith a dychwel eto i bwyso’n dawel hyderus ar gyfiawnder Duw a’r cynhalith sydd i’r cyfiawn yn ei gwmni.