Beth a roddaf iddo,

llwm a thlawd fy myd?

Pe bawn fugail rhoddwn iddo

orau’r praidd i gyd;

pe bawn un o’r doethion

gwnawn fy rhan yn ddigoll:

ond pa beth a roddaf?

Fy mywyd oll.

(Christina Rossetti, 1830-94 cyf. Simon B. Jones, 1894-1964 CFf.:466)

Caspar, Melchior a Balthasar.

Aur, thus a myrr.

Aur i’r brenin.

Thus i Dduw mewn cnawd.

Myrr i’r dioddefydd.

Canolbwynt ein defosiwn heddiw fydd AUR. Awn rhagom yfory i ystyried MYRR, a thrennydd THUS. Yn y tri hyn, gwelir Fy mywyd oll.

Yn lled gyffredinol, mae AUR yn cynrychioli trysor, llwyddiant a bendith.

Felly, ymdawelwn, ymlonyddwn gan ganolbwyntio ar bresenoldeb Duw...

Rhown ddiolch am AUR ein byw a’n profiad:

Hamdden a hwyl...

Gwaith i’w wneud a nerth i’w gyflawni...

Teulu, cyfeillion, cymdogion...

Cwmni diddan; oriau tawel wrthym ein hunain...

Pob harddwch; cerddoriaeth, celfyddyd, cymdeithas, ysbrydoliaeth...

Y gorffennol a’i wersi...

Y presennol a’i gyfle...

Y dyfodol a’i her...

Ffydd...

Gobaith...

Cariad...

Am yr holl fendithion hyn, mawrygwn ein Duw.

O! na foed tafod dan y rhod

yn ddistaw am dy waith;

minnau fynegaf hyd fy medd

dy holl ddaioni maith.

(David Charles, 1803-80; CFf.:64)

(OLlE)